1. Şu halde soyumuzun atası İbrahim'in durumu için ne
diyeceğiz?
2. Eğer İbrahim yaptığı iyi işlerden dolayı aklandıysa,
övünmeye hakkı vardır; ama Tanrı'nın önünde değil.
3. Kutsal Yazı ne diyor? «İbrahim Tanrı'ya iman etti ve
böylece aklanmış sayıldı.»
4. Çalışana verilen ücret lütuf değil, hak sayılır.
5. Oysa çalışmayan, ama tanrısızı aklayana iman eden kişi
imanı sayesinde aklanmış sayılır.
6. Nitekim, iyi işlerine bakmaksızın Tanrı'nın aklanmış
saydığı kişinin mutluluğunu Davut da şöyle anlatır:
7. «Suçları bağışlanmış,
günahları örtülmüş olanlara ne mutlu!
günahları örtülmüş olanlara ne mutlu!
8. Günahı Rab tarafından sayılmayana ne mutlu!»
9. Bu mutluluk yalnız sünnetliler için mi, yoksa aynı zamanda
sünnetsizler için midir? Diyoruz ki, «İbrahim, imanı sayesinde aklanmış
sayıldı.»
10. Hangi durumda aklanmış sayıldı? Sünnetliyken mi,
sünnetsizken mi? Sünnetliyken değil, sünnetsizken...
11. İbrahim daha sünnetsizken imanla aklandığının kanıtı
olarak sünnet işaretini aldı. Öyle ki, sünnetsiz oldukları halde iman edenlerin
hepsinin manevi babası olsun ve böylece onlar da aklanmış sayılsın.
12. Böylelikle atamız İbrahim, yalnız sünnetli olmakla
kalmayan, ama kendisi sünnetsizken sahip olduğu imanın izinden yürüyen
sünnetlilerin de babası oldu.
13. Çünkü İbrahim'e ve soyuna dünyanın mirasçısı olma vaadi,
Kutsal Yasa yoluyla değil, imandan gelen aklanma yoluyla verildi.
14. Eğer Yasa'ya bağlı olanlar mirasçı olursa, iman boş ve
vaat geçersizdir.
15. Yasa, Tanrı'nın gazabına yol açar. Ama yasanın olmadığı
yerde yasaya karşı gelmek de söz konusu değildir.
16>17. Bu nedenle vaat, Tanrı'nın lütfuna dayanmak ve
İbrahim'in bütün soyu için güvence altına alınmak üzere imana bağlı
kılınmıştır. İbrahim'in soyu, yalnız Kutsal Yasa'ya bağlı olanlar değil, aynı
zamanda İbrahim'in imanına sahip olanlardır. «Seni birçok ulusun babası yaptım»
diye yazılmış olduğu gibi İbrahim, iman ettiği Tanrı'nın, ölülere yaşam veren,
var olmayanı varlığa çağıran Tanrı'nın katında hepimizin babasıdır.
18. İbrahim, ümitsiz bir durumdayken birçok ulusun babası
olacağına ümitle iman etti. «Senin soyun böyle olacaktır» diye söylenen
sözegüveniyordu.
19. Yüz yaşına yaklaşmışken, ölü gibi olan bedenini ve
Sarâ'nın rahminin kısırlığını düşündüğünde imanı zayıflamadı.
20. İmansızlık edip Tanrı'nın vaadinden kuşkulanmadı; tersine,
imanı güçlendi ve Tanrı'yı yüceltti.
21. Tanrı'nın, kendi vaadini yerine getirecek güçte olduğuna
tümüyle güvendi.
22. Bunun için de aklanmış sayıldı.
23>24. «Aklanmış sayıldı» sözü, yalnız onun için değil,
aklanmış sayılacak olan bizler, yani Rabbimiz İsa'yı ölümden dirilten Tanrı'ya
iman eden bizler için de yazıldı.
25. İsa suçlarımız için ölüme teslim edildi ve aklanmamız için
diriltildi.